Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Έρως νεφεληγερέτης

Έρως νεφεληγερέτης
Έρως,τρυφερός,τρυφηλός,ηδύς,ηδυπαθής
Έρως λεπτός και εύθραυστος

 
Έρως μελαγχολικός,τυραννισμένος
Έρως από κόκκινο και μαύρο
Έρως από γιασεμί
Έρως σκληρός,βίαιος,δύσκολος
Έρως οδυνηρός
Έρως ανυπεράσπιστος
Έρως αφρούρητος,και πολιορκημένος
Έρως πορθητής,ηγεμών,τύραννος
Έρως καβαλάρης
Έρως ανέφελος,ανώδυνος κι ανώφελος
Έρως νοσταλγικός,θλιμμένος


Έρως απελπισμένος
Έρως μοναχικός,ανεξήγητος,ανεξίτηλος
Έρως Αυγουστιάτικος,καλοκαιρινός 
Έρως λυπημένος στην άκρη της νύχτας
Έρως αγέρωχος,ένδοξος,επηρμένος
Έρως άπληστος,απεγνωσμένος
Έρως Πολιούχος

 
Έρως απαλός,στα όνειρα των κοριτσιών
Έρως πάνδημος και ουράνιος
Έρως ματωμένος από τα πάθη
Έρως βαθύς και άνισος
Έρως εκ βαθέων
Έρως, Έρως!






Ένα ταξίδι που δεν άρχισε ποτέ...

Ένα ταξίδι που δεν άρχισε ποτέ...























Ξύπνησα εκείνο το πρωινό
έβαλα το καφέ φουλάρι
που μου χάρισες στο λαιμό,
έφτιαξα τις βαλίτσες μου
κι ετοιμάστηκα για κείνο το ταξίδι
που λέγαμε .
Ο βαλίτσες μου στη πόρτα
φωνάζουν στάζοντας αγωνία
τα δάχτυλα παγωμένα
τα πόδια καρφωμένα στο πάτωμα
τα κλειδιά να σφαδάζουν στη κλειδαριά…
Μετέωρο το βήμα,
οι λέξεις κοντοστέκονται στο λάρυγγα
οι χτύποι της καρδιάς αναστέλλονται
και το φουλάρι θηλιά και με πνίγει .
Γιατί να μείνει στη μέση το ταξίδι;
Γιατί δεν ανοίγει η ρημάδα η πόρτα;
Γιατί τα πόδια δε κινούνται;
Πνίγηκα στις λέξεις
που δε τόλμησα ποτέ να ξεστομίσω.
Στ’ αλήθεια από δω που είμαι
δε θυμάμαι γιατί το ταξίδι
δεν άρχισε ποτέ…