ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΝΟΤΕΣ

ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΝΟΤΕΣ

Εδώ που ο ήλιος χαμογελά,

χαράζοντας πράσινες νότες,

ανέμελος τροβαδούρος της ζωής,

στις πράσινες φυλλωσιές του κόσμου...

Εδώ που το φως διαγράφει,

με την επιδεξιότητα του εραστή,

το διάφανο στις φλέβες του κορμιού,

μικρών πράσινων φύλλων...

Εδώ που το φως ανασταίνεται ,

προάγγελος μιας έκρηξης,

από πολύχρωμα τιτιβίσματα

και πετάγματα πουλιών...

Εδώ και εγώ ,

λιβελούλα μεθυσμένη,

έμαθα να μετρώ,

τις ερωτικές στιγμές μου,

στο νερένιο πρόσωπο του έρωτα σου,

ξέροντας το αύριο,

ότι ίσως και να μην έρθει,

ομορφιά που γλιστρά σιωπηλά,

στα διάφανα δάχτυλα της ημέρας,

ζωή που δεν θέλει να λήξει,

γεμάτη από έρωτα φορτωμένη...

Βάσω Μπρατάκη

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

Η λιβελούλα είναι ένα πανέμορφο έντομο που ζει στους υδροβιότοπους. Ακόμα θυμάμαι με νοσταλγία την μαγεία που ένιωσα όταν την πρωτοαντίκρισα στα νερά ενός καναλιού, θα ήταν ίσως η μοναδική ημέρα που με πήραν οι γονείς μου μαζί τους ,σε ένα χωράφι που καλλιεργούσαν στον βάλτο, ίσως γιατί δεν είχαν που να με αφήσουν.Κάποτε θα ήθελα να γράψω για εκείνη την ημέρα και για όλα αυτά που είδα και που μου έμειναν βαθειά τυπωμένα μέσα στην μνήμη...

Κάποτε ίσως να καταφέρω να γράψω για όλα εκείνα που θάμπωσαν τα μάτια ενός τρίχρονου παιδιού...

Την ιδέα για να γράψω αυτό το ποίημα την πήρα βλέποντας το παραπάνω έργο μου με τον τίτλο "ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΝΟΤΕΣ'',αφού βέβαια είχα διαβάσει σχετικά με την λιβελούλα κάτι που με συγκίνησε αφάνταστα! Το ξέρατε ότι το αρσενικό αφού ζευγαρώσει ότι γίνεται τροφή του θηλυκού για να εξοικονομήσει την ενέργεια για την αναπαραγωγή; Δεν ξέρω αλλά εγώ, όταν το πρωτοδιάβασα συγκινήθηκα αφάνταστα και αμέσως σκέφτηκα μέσα μου...Να ο έρωτας στην πιο τραγική μορφή του...εκεί που αγγίζει τον θάνατο!...και αμέσως υποσυνείδητα ένιωσα όλα αυτά που νιώθω κάθε φορά που διαβάζω τον ''Ματωμένο γάμο'' του Λόρκα!

Βάσω Μπρατάκη